(Publicau en Heraldo Escolar o 12 de chinero de 2023) A lo largo d’a mía vida profesional he teniu una eszelén relazión con els, con ellas, de qui he aprendiu y por os cuals m’he sentiu mui acompañau. Con istos achetivos he descrito a suya labor: colaboradora, presto, comprensiva, azesible. Toz achustaus, anque sigan os grans esconoxius.
En una trobada educativa una d’ellas compartió con l’auditorio a suya primera esperenzia profesional. Recordó que cuan plegó a lo mío zentro le diziemos: “Aquí cudiamos a la chen”. Ixe zeño me dio a mida d’a dimensión d’a suya labor. Si alzaba en a suya memoria ixe detalle eba d’estar belún d’una gran sensibilidat. No fabló de currículo, ni de lechislazión: lo más importán yeran as personas. Pero continan luen d’estar bien conoxidas.
Años dimpués he teniu a fortuna de mirar-los de cleta a los uellos y o mío respeto s’ha enriquiu con o suyo afecto. He compartiu interesans (nunca intresadas) iniziativas, labors y interpresas con apellido de progreso. Inixuplidables trobadas, en fin. Manimenos, a suya imachen ye poco conoxida.
As suyas funzions son avaluar, supervisar y asesorar. Y uei, añade José M. Cabrera, presidén d’Adide, “tamién empentar a reforma educativa” y pedir que “se proporzione a los zentros atro tipo de profesionals que aduyen tamién en lo sozial”. As palabras de qui represienta a lo colectivo d’a inspezión son, fortuna nuestra, una invitazión a que a comunidat educativa amane os suyos naus a iste puerto impreszindible. Yo la azeuto.