“A burocrazia nos afoga”. Qué dozén no ha feito ista afirmazión en bella ocasión? Ye mui fazil adubir l’aplauso cuan dezimos isto y bien, d’alcuerdo: ye verdat. Cumplimentar documentazión ye una pesada carga que asumimos con enueyo y que nos supone un esfuerzo, dezimos, que podríanos emplegar en causas más nobles.
Qué pensaríanos si atros profesionals informasen a los suyos colegas de viva voz y no i ese constanzia d’as suyas azions? No ye azeptable sepultar a los dozens con toneladas de desichenzias documentals, pero tampoco admite muito recorriu quejarnos debán de cualsequier requerimiento, por mui razonable que pueda estar. En o punto meyo, alavez.
Proclamo a mía fe en o compromiso, o treballo y o esfuerzo común, d’o mesmo modo que espreso o mío eszeptizismo debán de a improvisazión, a desinformazión y a dexadez.
Documentar a nuestra practica educativa ye una forma de dixar constanzia d’os nuestros actos, d’asegurar que somos fiables y responsables. D’evitar a sospeita.
Tamién ye un camino que nos aduya a creyer en o que femos y contribuye a vivir en a zerteza. Aporta seguranza a la nuestra fayena y fortalexe as nuestras dezisions, pus as palabras l’escrito permanexe. En iste caso, pa bien.
Ah! Y a falta de rigor. U s’ha esplicau regular u s’ha entendiu no guaire bien, pero sigue abendo masiadas dudas entre o colectivo dozén, que no acaba de fer suya una filosofía que nos pareixe que a vezes contradiz bellas linias metodolochicas.
Conviene que o profesorado se forme en o maneyo d’a documentazión como parte importán d’a nuestra profesión, propiziando ferramientas utils y millorando en a chestión d’o tiempo. Y sobre tot en isto zaguero, pus creigo que ye un aspecto manifestamén millorable, cual millor maneyo nos aduyaría a estar más efiziens. Y millorar o nuestro bienestar.