

Un prenzipio que ampara a nuestra fe en a educazión ye que os nuestros sistemas han de cudiar a cooperazión, propiziar a compartizión y fazilitar o dialogo pa construyir colectivamén os aprendizaches. Amás asumimos o posizionamiento democratico en a presa de dezisions porque creyemos que a escuela ye una comunidat que cudia y una realidat que aculle lo propio y lo colectivo como una valor preziosa. En entornos d’abanzau esprito partizipativo se consideran a clau de tota iniziativa comunitaria, propuestas que s’amparan en conzeptos como “a ziudat d’os cudiaus”.
Fa uns días compartimos trobada con o CEIP “Domingo Miral”. En iste colechio, como en muitos atros, se fa realidat o fomento d’o cudiau entre él y se levan a la practica esperenzias cual protagonista ye a comunidat educativa como puesto d’aprendizache. Iste zentro, por exemplo, ha desarrollau una iniziativa arredol d’os presupuestos partizipativos, o que aduya a convertir-lo en un ecosistema concienciado en o cual se levan a cabo practicas de refirme mutuo, recursos materials y inmaterials y en o cual os de demás reziben a nuestra considerazión tal como son. Ista uellada contribuye a crear un “nusatros” integrador, una estructura ilimitada en os afectos y exuberán en l’amplaria sozial.
Creo firmemén en as comunidaz diversas y complexas y en a nezesidat de contribuyir a la construzión d’una ziudadanía vinculada a la convivenzia, conviritiendo o refirme y o cudiau mutuo en horizonte inspirador. De tot ixo fablamos ixe maitín. Allí conviniemos que cuan as relazions s’apoyan en l’aprezio ye posible retrobar-nos con nusatros mesmos, que convertir l’acullida y a hespitalidat en zeño d’identidat d’a comunidat nos amana a qui ye compañero de vida.
Estió un inte que nos aduyó a tornar a escribir con a clarión de l’atenzión mutua que un zentro educativo sigue estando puesto d’aprender, puesto de crexer, momento de convivir.